Verschenen: Is dit autisme?

Ik huilde van opluchting toen ze autisme zei. Ik had nooit gedacht dat ik misschien autistisch zou zijn, maar ik wist dat ik anders was dan anderen en wist niet zeker waarom of hoe ik dat moest verwoorden. Het maakte me veel duidelijk.

Wat is autisme?

Het is een uitdaging om deze vraag te beantwoorden omdat ons begrip van autisme blijft evolueren. Twintig jaar geleden zouden we waarschijnlijk hebben gesproken over het syndroom van Asperger: mensen met autisme én een gemiddelde tot ruim bovengemiddelde intelligentie, die minder zichtbare of beperkende kenmerken vertonen. Het stereotype beeld was dat van een witte man, die eigenzinnig of ronduit vreemd was, een beetje zoals Sheldon uit de televisieserie The Big Bang Theory. Hoewel dit beeld iets breder was dan voorheen, leeft het nog steeds bij veel mensen, inclusief zorgverleners en opvoeders.

Autisme is een neurologisch verschil

Eind jaren negentig erkenden onderzoekers en clinici dat autisme een neurologisch verschil is, grotendeels genetisch bepaald, en geen psychologische stoornis veroorzaakt door onverschillige ouders of zogenaamde ‘ijskastmoeders’.

Minder zichtbare vormen van autisme

De laatste jaren is er meer onderzoek gedaan naar autisme bij vrouwen. Zij presenteren zich vaak op een minder zichtbare manier dan mannen, waardoor het voor hen vaak veel moeilijker is om een accurate diagnose te krijgen.

Autistische meisjes en vrouwen hebben laten zien hoe zij hun autisme zo goed maskeren dat ze nauwelijks opvallen. Dit bemoeilijkt de toegang tot diagnoses en ondersteuning. Daarom spreken we niet van een ‘vrouwelijk fenotype’, maar van minder zichtbare vormen van autisme, waarbij demografische en culturele factoren een rol spelen.

Over de auteurs

Donna Henderson, PsyD, is klinisch psycholoog. Sarah Wayland is oprichter van Guiding Exceptional Parents en The Behavior Revolution. Jamell White werkt als hulpverlener met kinderen, adolescenten en volwassenen met autisme.