Nederland in de twintigste eeuw

Met dit boek biedt Friso Wielenga een compleet overzicht van de binnen- en buitenlandse politiek en van de politiek-culturele geschiedenis van Nederland in de twintigste eeuw. 

Op het eerste gezicht was Nederland in de twintigste eeuw een eiland van rust in een Europese zee van omwentelingen en massabewegingen. Toch kende ook Nederland ingrijpende veranderingen: terwijl de omringende landen hun weerbare mannen naar de loopgraven stuurden, werd hier in 1917 het algemeen kiesrecht ingevoerd, waarna het land snel moderner werd.

Na de Tweede Wereldoorlog verruilde Nederland zijn neutraliteit voor een actief buitenlands beleid, verloor het zijn belangrijkste kolonie en werd het opgenomen in de Pax Americana. Gedurende de roerige jaren zestig veranderde de verzuilde samenleving snel in een open democratie met mondige burgers.

Het beginpunt is de late negentiende eeuw, met de opkomst van de eerste politieke partijen, economische modernisering en toenemende verzuiling. Daarna komen de bezettingstijd, de wederopbouw, de ontzuiling en de roerige jaren zestig aan bod. Afgesloten wordt met de jaren negentig en de bewogen beginjaren van de eenentwintigste eeuw, die werden getekend door het ‘multiculturele drama’, de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh, en een instabiel geworden politiek landschap.

Dit boek, dat oorspronkelijk in het Duits verscheen, levert een toegankelijke analyse van de Nederlandse politiek tussen continuïteit en verandering in de ‘lange’ twintigste eeuw.

In de pers

"In slechts 314 pagina's geeft Wielenga een zeer overzichtelijke en analytisch verhaal van Nederlands welvaren in de vorige eeuw"- Ons erfdeel (februari 2010).