Nederlands
English
Soli Deo – Wouter Lutkie (1887-1968)
Biografie van een priester-fascist
Meeslepende biografie van een eigenzinnige katholieke priester, publicist en fascist die een vriendschappelijke band had met Mussolini
Wouter Lutkie was een Nederlandse priester die continu in onmin verkeerde met vrijwel het gehele Nederlandse episcopaat – maar die toch niet werd geëxcommuniceerd. Hij had een eigenzinnig karakter en ging zijn leven lang zijn eigen gang, maar een eenling was hij niet. Hij voerde correspondentie met honderden personen, schreef vele boeken en was decennialang actief als journalist, met name in zijn eigen tijdschrift Aristo-.
Lutkie was de enige Nederlander die op voet van vriendschap verkeerde met de Italiaanse fascistenleider Mussolini, bij wie hij zeven keer op privé-audiëntie mocht komen. Hij correspondeerde met schrijvers als Gerard en Henri Bruning, Antoon Coolen, Pierre H. Dubois, Anton van Duinkerken, Jan Engelman en H. Marsman. Ook was hij bevriend met kunstenaars als Joan Collette, Jan Toorop en Erich Wichmann. Bijna veertig jaar lang leidde hij in het Noord-Brabantse Nuland een sociaaleconomische leefgemeenschap in de geest van Walden van Henry David Thoreau.
In Soli Deo - Wouter Lutkie (1887-1968) brengt fascisme‑kenner Willem Huberts leven en werk van deze intrigerende priester-fascist in beeld.
Over de auteur
Willem Huberts (1953) studeerde Nederlands aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar hij in 2017 promoveerde op het Nederlandse fascisme. Hij schrijft sinds de jaren tachtig over nationaalsocialistische Nederlandse letterkunde en over het fascisme. Eerder publiceerde hij biografieën van dichter-uitgever George Kettmann en politiek activist Bertus Smit.
Reviews 'Soli Deo – Wouter Lutkie (1887-1968)'
In de media
'Biograaf Willem Huberts weet sympathie op te wekken voor de dwarse priester Wouter Lutkie.' – de Volkskrant
'In deze interessante biografie ontvouwt zich een weids panorama, ook met zicht op
het katholieke leven in de eerste helft van de twintigste eeuw, en zelfs verder terug. In die intens religieuze wereld trad Lutkie op, profileerde zich als publicist, maakte zich verdienstelijk voor ‘behoeftigen’ en legde in zijn huis een ongehoord groot archief aan annex bibliotheek. Een uiterst opmerkelijke verschijning, deze controversiële man, ongrijpbaar ook – het is knap dat Huberts hem, en zijn tijd, dichtbij weet te brengen.' – Friesch Dagblad
'Hoe kon priester Wouter Lutkie het fascisme blijven verdedigen? Willem Huberts verklaart het in Soli Deo, zijn helder opgezette biografie over deze kleurrijke katholiek.' – De Groene Amsterdammer
'Huberts heeft van deze biografie veel werk gemaakt en verdient vooral lof voor de gedegen documentatie.' – de lage landen
'Wouter Lutkie voer een unieke koers door het vaarwater van zowel de katholieke als de fascistische beweging. Historicus Willem Huberts werkte tweeënhalf jaar aan een uitgewogen biografie van deze eigenzinnige priester.' – Katholiek Nieuwsblad
'Willem Huberts heeft echt iets goed gedaan door Lutkies hele leven te beschrijven' – Wim Berkelaar bij OVT
'Wil de echte Wouter Lutkie opstaan? Zonder deze vraag zo te stellen, beantwoordt Huberts hem wel. Lutkie was niet gek, niet naïef, geen fantast, geen querulant, geen nationaalsocialist en zeker geen collaborateur. Als priester en als mens was hij onbaatzuchtig en oprecht. Hij was een eigenzinnige fascist, een toegankelijke steunpilaar. In zeker opzicht stond hij buiten de tijd en de samenleving. Een geharnaste idealist en een wereldvreemde wereldverbeteraar ook.' – Brabant Cultureel
'Bosschenaar Wouter Lutkie (1887-1968). Niet zelden is hij verguisd en zwartgemaakt vanwege de ideologie die hij aanhing: het fascisme. Maar het is historisch gezien veel te kort door de bocht om hem daarmee af te wijzen. Dat bewijst het nieuwe boek Soli Deo, Wouter Lutkie, biografie van een priester-fascist. Schrijver Willem Huberts uit Nijmegen brengt Bosschenaar Lutkie postuum weer tot leven als een bijzondere, vriendelijke, intelligente, rustige wereldverbeteraar.' – Brabants Dagblad
'Priester Wouter Lutkie bleef ook na de Tweede Wereldoorlog hardnekkig geloven in het fascisme', recensie in NRC
