Nederlands
English
God en psyche
verkenningen op het raakvlak van psychiatrie en religie
De relatie tussen psychiatrie en religie: van taboe naar dialoog
Het verband tussen psychiatrie en religie is lange tijd onbespreekbaar geweest. De redelijkheid van het geloof laat zien dat dit verandert. Het richt zich op ieder die geïnteresseerd is in de relatie tussen geloofsovertuiging en (gestoord) menselijk gedrag.
Freud en psychiatrie: waarom religie lange tijd als 'stoornis' werd gezien
Volgens Freud was religiositeit een verschijnsel dat om behandeling vraagt. In de psychiatrie is de invloed van die opvatting groot geweest. Tot voor kort was religie taboe. Het speelde bij de diagnostiek en behandeling van stoornissen nauwelijks een rol en onderzoek op dit terrein was uiterst schaars.
Waarom geloof een rol speelt in mentale gezondheid
Die situatie is aan het veranderen. Met de ontkerkelijking is de behoefte het leven een verticale dimensie te geven niet verminderd. Bij het bevredigen van die behoefte speelt religiositeit een voorname rol. In de psychiatrie mag men zo’n belangrijk domein van het menselijk bestaan niet negeren, wat men zelf ook mag geloven. De auteur gaat ervan uit dat religiositeit een normaal bestanddeel is van het belevingsrepertoire; hij ziet het als een belangrijk sturend mechanisme in het leven.
De pers over God en psyche
'Indrukwekkende essaybundel' — Ger Groot in NRC Handelsblad 9 januari 2009
'Het boek is goed geschreven; af en toe polemisch en soms uitdagend, maar altijd boeiend.' — Jos de Kroon in Psy, februari 2009
'Ik ken geen Nederlandstalig boek dat ook maar in de buurt komt van wat hier heel specifiek geboden wordt.' — P.J. Verhagen in Theologia reformia.
'een monumentaal boek, dat waarschijnlijk voor langere tijd zal gelden als hét standaardwerk over de Nederlandse godsdienstpsychologie.' — Henk Poot in Profetisch perspectief, nr. 65 (2009)
'een ongemeen boeiend boek, dat bepaald niet alleen bedoeld is voor psychiaters' — Nieuwsbrief Orde van den Prince, jg. 28, nr.5
'een origineel, bijzonder en indringend geschrift. [...] Herman van Praag heeft een veelomvattende en indringende analyse neergezet van een thema dat in de psychiatrie te lang is ondergesneeuw geraakt.' — Tijdschrift voor Psychiatrie, nr 51
_w173_h400.png)
