Nederlands
English
Brabantse herinneringen
Couleur locale van de katholieke emancipatie
Anton van Duinkerken, pseudoniem van Willem Asselbergs (1903-1968), maakte naam als dichter, essayist, hoogleraar, redenaar en literatuurhistoricus. In 1966 ontving hij de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre. In zijn Brabantse herinneringen, voor het eerst verschenen in 1964, vertelt Van Duinkerken aanstekelijk over zijn vroegste jeugd in de zuidelijke provincie: hoe hij de kinderjaren in zijn geboorteplaats Bergen op Zoom doorbrengt, en hoe hij vanaf zijn twaalfde jaar de opleiding tot priester op verschillende seminaries beleeft. Na een jaar van twijfel en crisis kiest hij als jonge schrijver uiteindelijk voor een letterenstudie, om die na een verblijf in Noorwegen weer af te breken. In 1929 vertrekt hij naar Amsterdam, waar hij als redacteur van het katholieke dagblad De Tijd aan zijn journalistieke en maatschappelijke carrière begint.
Cultuurwereld van de katholieke emancipatie
Tegen de achtergrond van een zich emanciperend Brabant weet Anton van Duinkerken in Brabantse herinneringen alle mensen die hij tijdens zijn dan nog jonge leven in de eerste decennia van de twintigste eeuw ontmoet, bijzonder kleurrijk te beschrijven en te portretteren. Het beeldmateriaal waarmee de heruitgave van deze vergeten klassieker is verrijkt, gekozen door Van Duinkerkens jongste zoon Bernard Asselbergs, roept eens te meer de verloren gegane cultuurwereld van de katholieke emancipatie op, die zo vanzelfsprekend was voor Anton van Duinkerken en zijn tijdgenoten.
‘Brabantse herinneringen is binnen het oeuvre van Van Duinkerken een uitzonderlijk boek, want zijn meest persoonlijke. Het is ook het meest verhelderend tot het verstaan van zijn persoon en zijn tijd. Een aantal stukken eruit behoort tot het beste dat hij schreef, ze zijn ook hoogtepunten in het Nederlandse autobiografische genre.’ – Kees Fens in de Volkskrant
Inhoudsopgave Brabantse herinneringen
Voorwoord bij de geïllustreerde uitgave [ 7 ]
De Sint Jozefstraat [ 11 ]
De School van Brogtrop [ 25 ]
De Ruwenberg [39 ]
De Belgische Vlucht [ 55 ]
Schouwtoneel der Zaligheid [ 66]
Gezicht op Ypelaer [ 81 ]
Waar draaiboom sluit noch hek [98 ]
Lof van de Selecta [ 113 ]
Monseigneur Frencken [ 121 ]
Scheut [ 147 ]
De Tussentijd [ 159 ]
De Geest op het Grootseminarie [ 170 ]
Het Tijdperk van de Priester-dichters [ 180 ]
Een Tweespraak zonder Einde [ 194 ]
Doctor Moller [ 200 ]
Begin van Roeping [ 223 ]
De Weerstand [ 237 ]
De Eerste Vergadering [ 249 ]
Tweeërlei Geestverwantschap [ 264 ]
Uitgescheiden [ 277 ]
Aan de Leergangen [ 290 ]
Rond Carnaval [ 312 ]
De Doorbraak [ 323 ]
Bijlage I Het lied van Brabant [ 340 ]
Bijlage II Brief C. Asselbergs-van Loon [ 342 ]
Illustratieverantwoording [ 345 ]
Personenregister [ 353 ]
Reviews 'Brabantse herinneringen'
In de media
‘In de jaren vijftig tekende Anton van Duinkerken zijn Brabantse herinneringen op, een zwierig requiem voor de katholieke biotoop waarin hij was opgegroeid.’ – de Volkskrant
‘Het is een waar genot om Brabantse herinneringen weer eens te herlezen.’ – Peter Nissen, kerkhistoricus en theoloog
‘Brabantse herinneringen leest onvermoed als een hoogtepunt in onze autobiografische literatuur (...) Van Duinkerken blijkt op grond van zijn herinneringen een onderschatte figuur van een voorbij tijdperk. Als de uitgever van een ‘vergeten klassieker’ gewaagt, is daarmee niets teveel gezegd.’ – De Parelduiker
Interview met Bernard Asselbergs in BN DeStem: ‘Pa was een man van het woord én de verbeelding’
‘Een jonge seminarist met dichterlijke ambities: het is bijna niet meer voor te stellen, maar een eeuw geleden leidde het tot een schandaal. In een tentoonstelling en een boek wordt het verhaal van deze jongeman – de gelauwerde schrijver Anton van Duinkerken – indringend verteld.’– Katholiek Nieuwsblad
‘Anton van Duinkerken was een schrijver van de fierheid. Andere dichters hebben over gevoelens van liefde, of woede, of eenzaamheid geschreven, maar in de Nederlandse literatuur waren er weinigen die zo goed de trots onder woorden konden brengen: van trots over zijn geloof tot en met trots op zijn vrienden.’ – Marc van Oostendorp op Neederlandistiek.nl
Neerlandstiek.nl over Brabantse herinneringen en de Verzamelde geschriften van Anton van Duinkerken
‘Het is een mooie uitgave geworden, met nieuwe illustraties. Mij lijkt dat er beslist nog wel een lezerspubliek voor Van Duinkerken is.’ – Wim Daniëls in MAX Magazine
