Het menselijk kapitaal

Al voor de aanvang van de twintigste eeuw traden enkele bevlogen ondernemers op de voorgrond, die met sociale maatregelen voor hun personeel wilden laten zien dat er een weg was tussen het hardvochtige beleid van veel van hun collega's en de radicale eisen van het opkomende socialisme. De bekendste namen waren Van Marken en Stork, maar in de loop van de twintigste eeuw kreeg deze benadering meer navolging en werd die een regulier onderdeel van het beleid van vele ondernemingen. De diepere drijfveer daarvoor was de zorg voor het personeel als menselijk kapitaal.

Een nieuw ondernemingsbeleid
In deze studie schetsen Erik Nijhof en Annettevan den Berg de ontwikkelingen op vijf cruciale onderdelen van dit sociale ondernemingsbeleid: huisvesting, pensioenfondsen, medezeggenschap, veiligheid en gezondheid op het werk, en scholing. Uit deze analyses komt naar voren, dat dit sociale beleid in toenemende mate met dat van de overheid en van de vakbeweging vervlochten raakte. De drie partijen hadden ieder hun eigen agenda, maar bleken elkaar steeds meer nodig te hebben. Daardoor ontwikkelde zich een hecht overlegsysteem waarin deze drie partijen op sociaal terrein steeds nauwer samenwerkten.

BINT
Het menselijk kapitaal is verschenen in de reeks Bedrijfsleven in Nederland in de Twintigste Eeuw (BINT). Deze reeks belicht de geschiedenis van het Nederlandse bedrijfsleven gedurende de twintigste eeuw in zeven thema's: ondernemers, internationalisering, concentratie en concurrentie, bedrijfsleven en overheid, innovatie en kennisinfrastructuur, menselijk kapitaal en corporate governance. BINT is een groots opgezet samenwerkingsproject van diverse vooraanstaande universiteiten en onderzoeksinstituten.

In de pers

'Een aangenaam ambitieuze reeks, genaamd BINT. (...) geslaagde poging om een eeuw economie, bedrijfsleven en breukvlakken te beschrijven.' 4 sterren - NRC Handelsblad