Nederlands
English
Een psychische stoornis heb je niet alleen
Praten met families & naastbetrokkenen
Mensen zijn sociale wezens. Het gezin waarin we opgroei(d)en, onze familie, partner, kinderen, vrienden en collega’s hebben invloed op onze identiteit en ons gedrag. Als iemand een psychische stoornis krijgt, heeft dat effect op zijn naaste omgeving en vice versa. Die directe omgeving is vaak bereid om zich als mantelzorger op te stellen en zorg te leveren. En die complementaire zorg wordt, mede als gevolg van politieke keuzes, steeds belangrijker.
Bouwen aan een solide netwerk van naastbetrokkenen
In Een psychische stoornis heb je niet alleen komen vrijwel alle stoornissen, behandelmodellen, invalshoeken en settings aan bod. In dit boek zijn theorie, interventies en best practices verzameld, waarbij de drie grondslagen als basis is genomen: een oprecht geïnteresseerde houding ten opzichte van de patiënt en diens omgeving, het versterken van de relatie tussen mensen die zich met elkaar verbonden weten, en preventie van overbelasting van de naaste omgeving van de patiënt. Door dit te optimaliseren worden professionele interventies effectiever en kunnen alle betrokkenen profiteren van elkaars mogelijkheden, kennis en inzet.
Contextueel denken
De auteurs delen een grote aandacht voor 'de context'. Zij plaatsen de patiënt voortdurend in de context van diens systeem. Betekenisverlening, communicatie met anderen en begrijpen wat anderen bedoelen en wat motiveert en bezighoudt: dit alles kan niet zonder gebruik te maken van de context waarin de symptomen zich voordoen. De betekenis van gedrag en beleven van mensen is afhankelijk van de context. We zijn op elkaar gericht, op elkaar betrokken en van elkaar afhankelijk.
Zelfredzaamheid door verbondenheid met de omgeving
De psychologie en psychiatrie gaan uit van een algemeen aanvaard basisprincipe: onze identiteit en ons gedrag, en stoornissen daarin, worden bepaald door een complex samenspel tussen genen en omgevingsfactoren. Een psychische stoornis heb je niet alleen richt zich daarom uitsluitend op omgevingsfactoren, en met name op familie en andere naastbetrokkenen. Het boek richt zich op herstel of versterking van de verbondenheid tussen de cliënt en diens omgeving. Hiermee, geloven de auteurs, bevordert de therapeut de zelfredzaamheid van de cliënt in verbondenheid met zijn omgeving. Zo ontstaat een sfeer van veiligheid en het gevoel erbij te horen. Dit zijn belangrijke aspecten voor ieder (kwetsbaar) mens.
Voor professionals
Een psychische stoornis heb je niet alleen richt zich op de familie en andere naastbetrokkenen van mensen met psychische stoornissen, en hoe professionals hen kunnen betrekken bij behandelingen.
'Een lijvig boek dat prettig leest waardoor de omvang geen obstakel wordt. De gestructureerde indeling, beknopte uitleg over de achtergrond per beschreven onderdeel en praktische tips en verwijzingen, maken dit tot een geschikt leerboek voor de verschillende psychologische opleidingen. Het sluit aan bij deze tijd door aandacht te besteden aan het gebruik van E-mental health en door de vele verwijzingen naar actuele websites. En last but not least het inspireert en motiveert tot het betrekken van partners, gezinnen en vrienden bij de behandeling van psychische stoornissen.' Meestersindepsychologie.nl
'Het belang van dit boek is groot voor alle betrokkenen: voor (psycho)therapeuten, voor degenen die zij behandelen en voor alle naasten. Daarbij is er tevens voldoende aandacht voor de context waarin de ontmoeting tussen hulpvrager en hulpverlener plaatsvindt. (...) Dit boek is onontkoombaar, van de inhoud dient elke hulpverlener kennis te nemen om er zijn voordeel, en daarmee dat van de hulpvrager, te doen. (...) Dit is de belangrijkste verdienste van dit boek: het overstijgt therapiemodellen, visies en theorieën, het biedt een paradigma dat een verbinding mogelijk maakt tussen stoornisgericht en contextueel denken en daarbij handvatten om deze verbinding in de dagelijkse praktijk vorm te geven.' - Tijdschrift voor Psychotherapie
'Een psychische stoornis heb je niet alleen is een pleidooi om de omgeving bij behandeling en herstel te betrekken. Klinisch psycholoog Jan Baars en psychiater Erwin van Meekeren schreven een zeer compleet boek voor families en naastbetrokkenen van mensen met een psychische aandoening en/of verslaving. (…) Een prima naslagwerk van alle veel voorkomende psychische aandoeningen. Zo wordt achtereenvolgens de stoornis zelf, de erfelijkheid en omgeving, de effecten voor familieleden, de klinische praktijk en de interventies behandeld. En dat allemaal gericht op naasten.’ - LEF Magazine
‘Het boek Een psychische stoornis heb je niet alleen richt zich – eenzijdig – op omgevingsfactoren en daarin vooral op familie en andere naastbetrokkenen. Het gaat over het herstel of de versterking van de verbondenheid tussen de ‘hulpvrager’, die zich tot de behandelaar heeft gericht, en diens omgeving.’ - GZ Psychologie
‘Naastbetrokkenen kunnen vaak veel informatie geven, ten behoeve van een goede diagnose. Zij kijken er vaak anders tegenaan dan de patiënt. Verder is er door de betrokkenen vaak al veel geprobeerd om de problemen het hoofd te bieden, die ervaringen kun je ook meenemen in de diagnostiek en behandeling. Bovendien heeft een interventie een veel grotere kans van slagen als naastbetrokkenen daarvan op de hoogte zijn. Wanneer dat niet het geval is, kunnen er thuis allerlei tegenkrachten ontstaan die de gewenste gedragsverandering in de kiem smoren. Het is goed als de naastbetrokkenen weten wat er van hen wordt verwacht, zodat ze ook een bijdrage kunnen leveren aan het herstel van hun dierbare.’ - Auteur Jan Baars in GZ Psychologie
